Czy często zdarza się, że dzieci w wieku od 2 do 3 lat nieprawidłowo używają przedimków i liczb mnogich?

Tom

2020-03-05 20:10:01 UTC

view on stackexchange narkive permalink

Ok, angielski nie jest moim pierwszym językiem. Mój język ojczysty to wietnamski. W mojej rodzinie jest pięć osób: rodzice, żona, syn i ja.

Postanowiłem uczyć swoje dziecko dwujęzycznie. Tak więc około 6 miesięcy temu zacząłem rozmawiać z synem po angielsku. Ma teraz 2 lata i 2 miesiące.

Moi rodzice i moja żona rozmawiają z nim po wietnamsku, a ja rozmawiam z nim po angielsku przez około 3 godziny dziennie.

Na początku nie mówił żadnych angielskich słów, chociaż mógłby zrozumieć niektóre, takie jak „ podnieś to, idź do łazienki, idź spać itp. ”.

Jednak od 2 miesięcy coraz częściej mówi po angielsku i więcej, używając niektórych zwrotów, takich jak „ gdzie jesteś ?, śpią, całuję króliczka itp. ”, ale problem polega na tym, że czasami niepoprawnie używa przedimków i liczb mnogich.

Na przykład czasami mówi „mama śpi” zamiast „mama śpi”

lub „króliczki” zamiast „króliczek” (w moim dom).

Może myli „ a & the ” („ śpiący króliczek ” i „ śpiący króliczek mocny> ”), jak czasami mówię„ daj mi królika ”, a innym razem mówię„ to jest królik ”(pokaż zdjęcie króliczka)

Moje pytanie brzmi

Czy często zdarza się, że dwu- lub trzyletnie dzieci niepoprawnie używają przedimków i liczby mnogiej?

Uwaga: silny> Używam tylko zwrotów, które znalazłem w podręcznikach lub słownikach, ponieważ jest to bezpieczniejsze, ponieważ mój angielski nie jest tak dobry, jak jego ojczysty.

Mówię tylko po angielsku i nadal to psuję!

_Na przykład, on czasami mówi (i) _ masz ile masz lat i nadal nie rozumiesz? Nie próbuję cię atakować ani nic, cały czas mylę się. Wystarczy wskazać to, a będzie jeszcze trudniej, ponieważ uczą się wielu języków naraz, z których jeden nie jest nawet Twoim językiem ojczystym, więc będzie podwójnie trudny. Jeśli zauważysz błąd, możesz poprawić i wyjaśnić, dlaczego był nieprawidłowy.

Jeśli używasz tylko zwrotów z podręczników i słowników, jak możesz oczekiwać, że Twoje dziecko nauczy się odróżniać liczbę pojedynczą od liczby mnogiej lub zrozumie, kiedy potrzebny jest artykuł? Naprawdę lepszym rozwiązaniem byłoby prowadzenie rozmowy z dzieckiem na temat otaczających go spraw. Jeśli twój angielski nie jest do tego przystosowany, to nawet nie próbuj, ponieważ możesz wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

@DawoodsaysreinstateMonica, Gramatykę angielską rozumiem bardzo dobrze, ale chodzi o to, że kiedy mówisz lub piszesz na wyższym poziomie, czasami zdarza się, że popełnia się błędy. Ale jeśli powiem coś złego, zwykle natychmiast to poprawiam. Mówię o rzeczach wokół niej, ale na przykład, jeśli mówię o „poślizgnięciu się”, sprawdzam w słowniku, jak ludzie używają tego słowa, na przykład „poślizgną się na czymś”. jeśli nie wiem, nic nie mówię. Ludzie popełniają błędy i poprawiają je, dopóki ich nie opanują. Twoje powiedzenie jest takie samo, jak promowanie ludzi typu „poddających się”

Właściwie Tom, mówię z doświadczenia. Przez kilka pierwszych lat życia mojego syna rozmawiałem z nim prawie wyłącznie w języku, który nie jest moim językiem ojczystym. Nigdy nie opanował w pełni tego języka.

@DawoodsaysreinstateMonica, musisz wysłać go do szkoły, która również używa tego języka. Wiele wietnamskich dzieci mówi płynnie zarówno po angielsku, jak i po wietnamsku, ponieważ mówią po angielsku w szkole i po wietnamsku w domu.

Chciałbym zaznaczyć, że rozważałem zrobienie tego samodzielnie. Nie jestem rodzimym mówcą języka angielskiego, ale prawdopodobnie tak blisko bycia nim, jak tylko możesz, spędziłem 2 lata z tego, co rozumiem jako formacyjne dla nauki języka w kraju anglojęzycznym, i kolejne 6 lat jako dorosły i całkiem trochę czasu na naukę lingwistyki amatorskiej. Poszliśmy porozmawiać ze specjalistą od dwujęzycznego rodzicielstwa, zanim urodziło się nasze dziecko, a ona gwałtownie argumentowała przeciwko próbowaniu dwujęzycznego rodzicielstwa z wielu powodów. Tak jak zacząłeś, niekoniecznie kłóciłbym się, żeby przestać, ale udaj się do profesjonalisty

Mówisz, że masz syna, ale nazywasz go „nią” i „ona”. W jego umyśle będzie dużo zamieszania, jeśli będziesz używać nieprawidłowych zaimków. (W porządku, moja żona przez całe życie mówiła po angielsku jako języku ojczystym i nadal psuje swoje zaimki.) Ponadto dziecko ma tylko 2 lata, jego umiejętności językowe dopiero się rozwijają, a błędy są spodziewane i powszechne.

Witamy w „Rodzicielstwie”. Jako anegdota, moja najstarsza córka nalegała na odwrócenie mnie / mnie / moje z tobą / twoją, dopóki nie skończyła prawie 5 lat. W tym wieku miała kontakt z rodzimymi użytkownikami języka angielskiego. Jestem pewien, że Twoje dziecko radzi sobie dobrze w rozwoju języka.

@psaxton To jest naprawdę powszechne i ma dużo sensu, jeśli się nad tym zastanowić. Kiedy wskazujesz na siebie i mówisz „ja”, a następnie wskazujesz na dziecko i mówisz „ty”, traktują słowa „ja” i „ty” tak samo, jak myślą o imionach. Z mojej perspektywy ja jestem „mną”, a ty jesteś „ty”, ale z Twojej perspektywy jesteś „mną”, a ja jestem „tobą”. Trochę trzeba nauczyć się tej koncepcji. (A ja jestem morsem?)

Ciekawą rzeczą, którą możesz zaobserwować w nauce języka swojego dziecka, jest to, że dzieci czasami uczą się nieprawidłowości, nie wiedząc, że są to nieprawidłowości, a następnie przechodzą okres traktowania ich jak zwykłych słów, a następnie ponownie uczą się nieprawidłowości. Na przykład dzieci mówią „odszedł” naśladując, ale gdy przyswajają sobie zasadę regularnej formacji w przeszłości, zaczynają mówić „odszedł”, a następnie muszą ponownie nauczyć się nieregularnej reguły.

Dwu- i trzylatki psują język. Nie martw się tym.